EY TAŞ KALPLİ !..
Sen bilirmiydin ki bu hallere düşeceğimi?
Sabahı gelmeyen gecelerde tükeneceğimi.
Ve hayalinle dolu saniyelerimin tükenmeyeceğini !
Nasıl bileceksin ki birtanem ?
Nasıl anlayabilirsinki sende bu taş kalp varken?
Ben her an seni aklıma hapsederken
Damarımda akan kanda,
Kalbimin her atışında,
Attığım her adımda
Ve sensiz anlamı olmayan
Bu umutsuz hayatta
İliklerime kadar seni hissederken !..
Sen.. sen verdiğin bu acıya,
Çektirdiğin bu kadar ızdıraba,
Yaşattığın ve geri aldığın mutluluğuma,
Yalanlarla beni aldattığına,
Kırdığın onuruma
Ve sana adadığım hayatıma !
Sadece gülüyor ve alay ediyorsun.
Ne diyeyim ki sana şimdi ey taş kalpli
Görmüyorsan bu perişan halimi
Umursamıyorsan çektiklerimi.
Anlamıyorsan bu ömürlük sevgimi.
Ne diyeyim ki sana eyyy TAŞ KALPLİ !..